Rezerwat Pazurek jest rezerwatem leśnym i przyrody nieożywionej co oznacza, że najważniejszym przedmiotem ochrony są lasy oraz skałki i jaskinie. W rezerwacie ochronie podlegają wszystkie elementy przyrody, nawet jeżeli poza rezerwatem nie podlegają ochronie gatunkowej. Największą powierzchnię rezerwatu porasta buczyna sudecka, a wilgotne i chłodne północne stoki porasta jaworzyna górska. Łącznie na terenie rezerwatu występuje ponad 300 gatunków roślin naczyniowych, w tym przeszło dwadzieścia gatunków chronionych. Rezerwat znany jest ze zróżnicowanej budowy geomorfologicznej obszaru z wapiennymi ostańcami skalnymi. Charakteryzuje się urozmaiconą rzeźba terenu z licznymi kulminacjami w postaci wychodni wapiennych skał.
Rezerwat przyrody Pazurek jest położony w województwie małopolskim w gminie Olkusz, w pobliżu wsi Pazurek; na terenie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd i obszaru Natura 2000 PLH120006 „Jaroszowiec”. Został utworzony w 2008 roku na powierzchni 187,91 ha. Obszar rezerwatu jest objęty ochroną czynną co oznacza, że można w nim wykonywać niezbędne zabiegi ochronne oraz korzystać ze szlaków i ścieżek turystycznych, a także wspinać się w wybranych miejscach. Udając się do rezerwatu, możemy zostawić bezpiecznie auto w dwóch miejscach. Pierwsze to oznaczony, leśny parking, przy którym Nadleśnictwo Olkusz wybudowało niezbędną infrastrukturę (oznakowanie parkingu, utwardzenie drogi, wiaty dla turystów, kosze, tablice edukacyjne, mapa obszaru, stojaki na rowery). Parking znajduje się po wschodniej stronie DW 783, między Rabsztynem i Pazurkiem. Drugie miejsce to parking przy nieczynnej stacji kolejowej „Jaroszowiec Olkuski” (dawniej Stacja kolejowa „Rabsztyn”).
Rezerwat jest piękny o każdej porze roku. Jednak teraz jest szczególny czas na to, aby pojechać tam po raz pierwszy. Opadły lub opadają liście z drzew. Pod nogami turystów, którzy się tam udadzą, będą piękne, szeleszczące liście. Po takim podłożu przyjemnie się chodzi, zaś wokół, w całej okazałości są wychodnie skalne, charakterystyczne dla Pazurka. Na terenie rezerwatu jest pięciokilometrowa pętla, ścieżka edukacyjna. Ma ona 12 przystanków. Zainstalowano tam tablice, na których są opisane ciekawostki znajdujące się w ich pobliżu.
Na terenie Rezerwatu występują: żywiec dziewięciolistny, miesiącznica trwała i czosnek niedźwiedzi (ma znaczenie kulinarne jeśli się zerwie poza rezerwatem). Występuje również języcznik, kokoryczka okółkowa, buławnik mieczolistny, buławnik wielkokwiatowy, buławnik czerwony, paprotnik kolczysty i obuwik – nasz leśny storczyk. Aspekt wiosenny rozwoju roślin jest szczególnie ciekawy, ponieważ łanowo kwitnie wiele gatunków roślin runa, w tym czosnek niedźwiedzi, kokoryczki, groszek wiosenny czy zawilce pokrywające las kolorowym całunem w momencie, kiedy drzewa nie są jeszcze pokryte liśćmi.
Niezwykłą atrakcją są potężne Zubowe Skały, najwyższe (440 m n.p.m.) miejsce rezerwatu. Od czasu utworzenia rezerwatu wspinaczka została zabroniona, ale 14 czerwca 2019 roku przywrócono możliwość wspinania się na Zubowych Skałach na określonych warunkach. Jedna z większych jaskiń rezerwatu to Omszała Studnia. Licznie występującym gatunkiem zwierząt są np. nietoperze (występują w jaskiniach).