Zgodnie z Europejską Strategią na rzecz Niskoemisyjnego Transportu, sektor transportowy przyczynia się do emisji ponad 20% gazów cieplarnianych w Europie i jest główną przyczyną zanieczyszczenia powietrza w miastach. Branża ta, w przeciwieństwie do innych sektorów, nie odnotowała spadku emisji, które nadal pozostają wyższe niż w 1990 r. (patrz wykres poniżej). Transport drogowy jest zdecydowanie największym emitentem i przyczynia się do emisji ponad 70% gazów cieplarnianych pochodzących z sektora.
W związku z globalnym przejściem na niskoemisyjną gospodarkę o obiegu zamkniętym, strategia Komisji Europejskiej w zakresie mobilności niskoemisyjnej, ma na celu zapewnienie konkurencyjności Europy i elastycznego reagowania na rosnące potrzeby mobilności osób
i towarów.
Odpowiedzią Europy na wyzwanie jakim jest redukcja emisji w sektorze transportowym jest transformacja w kierunku mobilności niskoemisyjnej. Do połowy stulecia emisje gazów cieplarnianych z transportu będą musiały być co najmniej o 60% niższe niż w 1990 r. zdecydowanie zbliżając się do zera.
Zdefiniowano trzy priorytetowe obszary działania:
- Zwiększenie
wydajności transportu poprzez maksymalne wykorzystanie technologii cyfrowych,
inteligentne ustalanie cen i dalsze zachęty do przejścia na transport niskoemisyjny. - Przyspieszenie
wykorzystania odnawialnych źródeł energii w transporcie, takich jak
zaawansowane biopaliwa, energia elektryczna, wodór i odnawialne paliwa
syntetyczne oraz usuwanie przeszkód w elektryfikacji transportu. - Transformacja
w kierunku pojazdów 0-emisyjnych. Chociaż konieczna jest kontynuacja działań
zmierzających do ulepszenia silnika spalinowego, Europa musi przede wszystkim
stymulować i wspierać działania mające na celu transformację w kierunku
transportu 0-emisyjnego.
Włodarze miast i społeczności lokalne będą odgrywać kluczową
rolę w realizacji strategii inteligentnego transportu Już teraz wdrażają
zachęty dla niskoemisyjnych alternatywnych technologii transportowych,
zachęcając do aktywnego podróżowania (jazda rowerem
i pieszo), wykorzystywania
transportu publicznego oraz upowszechniając rowery miejskie czy carsharing –
wspólne korzystanie z samochodów w celu zwiększenia wydajności systemu
transportu oraz redukcji emisji.
Założenia, zarówno polityki krajowej, jak i
ogólnoeuropejskiej, ukierunkowane są na bezwzględne wdrażanie niskoemisyjnej
komunikacji zbiorowej. Już w 2023 r. rocznie ma być produkowanych w Polsce 1000
autobusów elektrycznych. Według Polskiego Funduszu Rozwoju, w tym samym roku po
polskich drogach poruszać się będzie 1500 autobusów elektrycznych (ok. 13 proc.
całego taboru w kraju).
Na jednostki samorządu terytorialnego Ustawa o
elektromobilności i paliwach alternatywnych nakłada obowiązek rozwoju ekologicznego
transportu. Działania obejmą ok. 80 gmin i powiatów o populacji przekraczającej
50 tys. mieszkańców. Wymagany udział autobusów zeroemisyjnych we flotach ma
wynieść 5 proc. do 2021 r. i 30 proc. do 2028 r.
Pełne wdrożenie w państwach członkowskich opisanych działań
doprowadzi do poprawy jakości powietrza, zmniejszenia poziomu hałasu,
udrożnienia systemu komunikacji i poprawy bezpieczeństwa.
Konsumenci skorzystają z bardziej wydajnych i zużywających
mniej energii samochodów, z lepszej infrastruktury paliw alternatywnych,
lepszych połączeń między środkami transportu oraz większego bezpieczeństwa i
mniejszej skali opóźnień dzięki wprowadzeniu technologii cyfrowych.
Rozwój elektromobilności będzie ogromnym impulsem dla
dynamicznego rozwoju gospodarki i nowych usług. Sprawia to, że beneficjentami
korzyści jakie przyniesie rozwój transportu alternatywnego będzie całe
społeczeństwo.